Subh Holi, kaaimannen!

Dinsdag vierden we Holi Phagwa op school. We werden eerst verwend met Hindoestaanse gerechten die we uiteraard met onze handen aten. Hierna mocht het spelen beginnen. Al gauw was de speelplaats gehuld in een kleurrijke mist van al het poeder dat in het rond vloog. ‘Subh Holi!’ riepen de leerlingen als ze poeder naar je toe gooiden. Al snel zag iedereen er heel mooi uit, gekleurd van kop tot teen. Woensdag was het dan officieel Holi Phagwa e

n werd dit ook in de stad gevierd. Een heus festival boordevol poeder, verf, kleuren en muziek. Het was heel leuk geweest!  Jammer genoeg ging het poeder heel slecht van je af en hadden we na het douchen nog overal gekleurde vlekken. Gelukkig gingen we donderdag naar Overbridge waar we heel de dag konden zonnen en zwemmen. Al de gekleurde vlekken waren er op het einde van de dag afgeweekt. Zo’n rust dagje deed ook wel eens deugd! Vrijdag was het dan weer een speciale dag, we gingen kaaimannen spotten! Met de boot vaarden we naar een dorpje waar we in kleinere bootjes stapten waarmee we in de kreken gingen. Het was al weer heel snel donker (we zijn er nog steeds heel verrast door!) en al gauw zagen we niets meer. Gelukkig had onze ‘schipper’ een lamp op zijn hoofd en scheen hij daarmee over het water. In het schijnsel van het licht zag je soms een rode schittering, dit waren de ogen van de kaaimannen. En al snel hadden we de eerste kaaiman aan boord. Hij kreeg vakkundig een elastiekje rond zijn bek zodat hij niet kon bijten, zijn kleine tanden blonken toch gevaarlijk. De kaaimannen die we mochten vastnemen waren niet zo groot, ze waren nog maar enkele maanden oud. Het was wel speciaal om zo’n kaaiman vast te houden: hij hield zich heel stil, bekeek je toch wat agressief met die grote ogen en voelde vrij glad aan. Op de terugweg zagen we nog de ogen van een heel grote kaaiman, maar toen we dichterbij wilden gaan kijken, dook hij onder. Het was dus bij de ogen gebleven. Zoals je hoort was het weer een zeer geslaagde uitstap! Nu nog enkele dagen voor school werken en dan Galibi, onze volgende grote uitstap!

Brownsberg enzo

Vorige week was een drukke week. Dinsdag hadden we dan eindelijk onze Belgische dag op O.S. Domburg. Een dag waarbij elke klas kennis kon maken met drie verschillende provincies van België. Elke provincie had een hoek met een activiteit die bij de provincie paste. Met behulp van een doorschuifsysteem maakten de leerlingen dus een reis door België. Uiteindelijk werden alle provincies samen gebracht tot het hele België. Een zeer geslaagde dag!

Woensdag kwamen de studenten van Nieuw-Amsterdam een kijkje nemen in onze school en vrijdag gingen wij bij hun op bezoek. Aansluitend bij het schoolbezoek zijn we naar het openluchtmuseum van Nieuw-Amsterdam gegaan. Hier zagen we een stukje mooie natuur met waterlelies die tot 45kg kunnen dragen! Ook nog enkele gebouwen van vroeger: de kruitschuur, de gevangenis, een gezonken schip… Veel te vroeg moesten we al weer terug richting de school om de schoolbus te kunnen nemen.

En dan was het weer weekend, een weekend waar we al even naar uitkijken: het weekend naar Brownsberg! Zaterdagochtend kwam een bus ons ophalen, niet zo’n gammel busje dat je hier in de stad ziet, maar echt een stevige bus om U tegen te zeggen. En dat was ook nodig bleek later… Nadat we iedereen hadden opgepikt, de koelboxen hadden voorzien met ijs kon onze tocht echt beginnen. Na enkele uren rijden kwamen we aan bij een modderige, oranje zandweg met een grote pijl: Brownsberg. Nu begon de toch van 13km naar de top van de berg. Een uur zou het duren. Al hobbelend en slippend gingen we de berg op. De gapende afgronden kwamen soms gevaarlijk dichtbij. Met tegenliggers was het soms spannend want zo breed was de pad niet. Alles goed en wel tot we in een bocht plotseling niet meer voor of achteruit raakte, we zaten vast! Gelukkig niet aan een afgrond, maar nog steeds muurvast. De bus helde gevaarlijk over waardoor de chauffeur vroeg of we allemaal aan de linkerkant wilden gaan zitten of staan. Na enkele spannende minuten zijn we uit de bus gestapt om de schade te bekijken. En ja, de banden stonden tot halverwege in het slijk en de zijkant van de bus zat tegen de berm aangedrukt. Na overleg tussen de chauffeur en onze gids Sergio zijn we te voet verder gegaan. Na een stevige en vooral heel warme wandeling kwamen we op de Brownsberg aan. Het uitzicht was adembenemend! We keken uit over het Brokopondostuwmeer met zijn kleine groene eilandjes, prachtig om te zien! Na het middageten gingen we naar de eerste watervallen, eerste een mooie toch door de ‘jungle’ om dan aan te komen bij de Leo vallen. Een hoge, koude, maar mooie waterval. Terug boven op de berg werden we verrast door de gastheer met een vogelspin, deze namen de dappere en uiteindelijk ook de iets minder dappere onder ons graag op hun hand, arm of gezicht. Een unieke ervaring! Ons gezelschap is dit weekend ook uitgebreid met een baby neusbeer. Deze was op de berg gevonden zonder ouders. Hij werd goed verzorgd en we kregen de taak hem naar de zoo in Paramaribo te brengen waar hij een nieuw bestaan zou krijgen. We sloten de avond op een zeer gezellige en sfeervolle manier af.

 

Zondag werden we wakker en waren er al onmiddellijk brulapen in de buurt, roskleurige apen die door de bomen kruipen, toen maakten ze nog niet veel lawaai. Later op de dag zagen we nog een groep brulapen, al moet ik misschien beter zeggen ‘hoorden’ we nog een groep brulapen. De apen zijn niet zo heel groot, maar er komt heel wat geluid uit! Niet gedacht dat er zoveel lawaai uit zo’n kleine aap kon komen. Later zijn we nog naar de Irene vallen gewandeld. Onderweg kwamen we nog een bruine (gif)slang tegen. Deze waterval was heel anders dan de eerste, deze had verschillende delen waardoor het water iets zachter neerkwam. Na even te hebben genoten in het frisse water begonnen we aan onze zware klim terug de berg op. Zeer vermoeiend en de gladde boomwortels hielpen ook niet echt. Toen we allemaal wat oververhit waren, begon het gelukkig te regenen. De koude druppels waren meer dan welkom. Helemaal doorweekt kwamen we terug boven aan. Nog even van het uitzicht genoten en toen was het al weer tijd om naar huis terug te keren. We keerden de rust de rug toe, hadden nog een spannende, hobbelige, maar ook veilige tocht van de berg en na enkele uren kwamen we terug in het drukte van de stad. Moe en voldaan kropen we even later in bed.

Brownsberg, een weekend waar ik nog lang van ga genieten!

De vlindertuin

Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan de vlindertuin in Lelydorp, het was heel erg de moeite! Als eerst namen we een kijkje in een grote volière vol vlinder is alle kleuren en maten. Heel erg mooi om te zien! Hier zagen we ook een grote pad in een bloempot, leguanen en hagedisachtige beesten die toch een aanzienlijke grote hadden en mooie kleuren. Toen het belletje ging, vertrokken we met een gids op ‘boswandeling’ en langs de kwekerijen. In het bos zagen we veel verschillende planten en Kevin zag plots ook een luiaard. Hij hing rustig aan een tak tussen twee bomen in we zagen hem mooi hangen. Het was eigenlijk wel een heel groot dier, groter dan ik had verwacht. Dus het wachten is uiteindelijk toch beloond, we hebben eindelijk een luiaard gezien! Nu staat de tapir nog op mijn lijstje van speciale dieren die ik wil zien. Verder het bos door kwamen we aan de vlinderkwekerij. Hier werden enorm veel vlinders gekweekt grotendeels voor de export naar andere vlindertuinen over heel de wereld. Er werden ook landschildpadden en tijgerpythons gekweekt. En ook ratten, maar die dienden als voedsel voor de pythons. De vlindertuin was dus heel erg de moeite. Ik heb genoten! Terug in de stad hebben we aan de waterkant nog bakabana gegeten en daarna richting Chi Min een Chinees restaurant dat door verschillende juffen van de stagescholen werd aangeraden. We hebben er heel lekker gegeten. Daarna moe, maar voldaan terug naar huis. Het was weer een leuke dag geweest! 

Vandaag begon onze dag iets minder: geen elektriciteit en geen water! Dan pas besef je pas hoe nodig je het hebt! Blijkbaar zijn er vandaag werken die tot 15u duren en is dat omgeroepen geweest. Wij hadden dit dus niet gehoord en hadden ons er helemaal niet op voorzien. Maar we behelpen ons wel! 
Je ziet dus maar alles gaat hier rustig ons gangetje en we genieten van elk moment! Veel groetjes uit het warme Paramaribo! 

Varen naar de toekomst

Het is weer even geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. Maar hier weer een blogbericht. De stage in O.S Domburg verloopt goed. De zorgleerlingen lijken heel blij met de extra hulp die we hen bieden. We maken leuk en educatief materiaal, we spelen met de leerlingen spelletjes tijdens de tweede pauze en sinds deze week ben ik ook met twee leerlingen gestart met het oefenen op lezen, hierbij komen mijn vele prentenboeken heel erg van pas. 

Nu is het weekend en kunnen we ook even aan andere dingen dan school denken. Zo zijn we zaterdag dolfijnen gaan kijken. Een hele belevenis! We werden om 9u aan de boot verwacht, deze bracht ons naar de dolfijnen. Na even varen hadden we er al gevonden. De dolfijnen zwommen achter enkele vissersbootjes aan om zo vis te vangen. Ze kwamen regelmatig even boven water zodat we hun rugvin, staart en af en toe hun hoofd konden bewonderen. Het was heel mooi om te zien. Het was wel moeilijk om er goede foto’s van te maken omdat ze maar heel even kwamen piepen. Maar ze waren een streling voor het oog, dat kan ik je wel verzekeren! Toen de dolfijnen terug richting zee gingen, zetten de schipper ons af op een lange zandbank met enkele primitieve huisjes met de woorden: Ik kom jullie om 13u oppikken. Drie uur gestrand op iets wat op een eiland leek. Gelukkig waren we op het water voorzien en doken enkele van ons even in het water. Het weer was jammer genoeg niet schitterend dus lang hebben we niet gezwommen. Toen we alles zo wat hadden gezien, hebben we de rest van de tijd lekker lui op de handdoek gelegen, genieten van de zon die af en toe door de wolken heen kwam.  Blijkbaar toch meer dan ik dacht als ik mijn rode vel nu moet geloven... Tijdens de boottocht terug naar het vaste land begon het te regen en het is eigenlijk niet meer gestopt. Maar het was een leuke en geslaagde uitstap, hier mogen er nog meer van komen! En dat zal waarschijnlijk ook wel want er staat nog heel wat op de planning voor we terug richting België vertrekken. Zo gaan we op de stageschool nog een Belgische dag organiseren, ook de week na de Paasvakantie wordt door ons in elkaar gestoken: een projectweek over de verschillende talenten. Voor de rest ga ik op school nog veel lessen geven met prentenboeken en uiteraard ook de zorgwerking draaiende houden. Maar ook onze vrije dagen zijn al goed volgeboekt. Zo gaan we nog naar Brownsberg,  Galibi, kaaimannen spotten, enkele dagen naar het binnenland en tot slot de Raleighvallen. Nog heel wat dat we moeten doen dus! Maar ik heb er al super veel zin in! Het Surinaamse avontuur gaat verder. Veel warme groeten!