Terug thuis

Het avontuur in Suriname zit er nu jammer genoeg op!
De drie maanden zijn werkelijk voorbijgevlogen! Maar het waren ook drie bijzondere maanden, kijk maar:

Drie maanden met top-momenten, maar ook mindere momenten.
Drie maanden van Surinaamse cultuur, natuur en taal.
Drie maanden stage lopen in O.S. Domburg: zorgwerking, spelletjes spelen, de Belgische dag, het wereldfeest...
Drie maanden samenleven met medestudenten, samen lachen, samen huilen, samen ervaringen opdoen, avonturen beleven, alles makandra.
Drie maanden zonder warm water, vele muggenbeten en verbrand vel.
Drie maanden van missen en gemist worden.
Drie maanden bij de longen van de aarde, de prachtige natuur, de vele dieren die we zagen.
Drie maanden van lieve mensen, maar ook anderen.
Drie maanden linksverkeer en fietsen met terugtrappers.
Drie maanden tropische temperaturen, maar ook tropische regen.
Drie maanden om nooit te vergeten!

Dank je wel aan iedereen die mijn blog heeft gelezen, ik hoop dat ook jullie een beetje van mijn avonturen hebben kunnen genieten!

Tan Boen!

Ooohh…

Het zit er bijna op hier in Suriname! Maandag vertrekken we al om dan dinsdag terug in ons Belgenlandje aan te komen. Onze laatste week was ook zeker een week om van te genieten. De trip naar de Raleighvallen was heel erg de moeite! De beklimming van de Voltzberg stond centraal tijdens deze driedaagse. Het was een lange, warme en soms ook zeer vermoeiende wandeling, maar uiteindelijk geraakten we wel op de top waar we van een prachtig uitzicht op de ‘groene longen van de Aarde’ hadden. Als slot van de wandeling mochten we verkoeling zoeken bij een kleine waterval, jammer genoeg dachten de sidderalen daar anders over. Na enkele elektrische schokken zijn we toch op het droge gebleven.

Zaterdag zijn we voor de laatste keer naar de stad geweest om nog enkele souvenirtjes te zoeken. De rest van de dag was het wat rommelen en kijken wat we in Suriname laten en wat we terug mee naar België nemen. ’s Avonds was het dan het verjaardagsfeest voor enkele stagiaires hier in Paramaribo. Een zeer aangename en geslaagde avond die eindigde in de Zsa Zsa Zsu. Het was echt een mooie afsluiter van onze drie maanden hier in Suriname!

Vandaag gaan we nog wat genieten van een luierdagje en morgen is het vertrek er al! De fietsen binnen brengen, het huisje netjes achterlaten, hopen dat de koffers niet te veel wegen, naar Zanderij en dan hop, de lucht in terug naar huis!

Tot snel iedereen!

Relaxweekendje

Ondertussen is de stage hier in Suriname afgelopen en hebben we net een heerlijk rustig relaxt weekend achter de rug. Allereerst de laatste week stage: de projectweek met als afsluiter het Wereldfeest. Doorheen de week hebben we volop geoefend en geknutseld met de verschillende klassen om vrijdag een mooi resultaat neer te zetten. Vrijdag tijdens de schooluren was het dan generale repetitie voor het feest. Elke klas oefende in de tent wat er was geoefend, de tent werd versierd en de laatste voorbereidingen werden getroffen. Ook gaven we onze attenties af aan de school en de leerkrachten: een fotoboek voor het school, een cadeautje voor het schoolhoofd en voor elke leerkracht een leuk tekstje. Tijdens de middag werden we bij Mevr. Dongen, het schoolhoofd, uitgenodigd om te blijven eten. De twee uren dat we daar waren, viel de regen met bakken uit de lucht. Om 15u gingen we terug naar school om de schaden op te meten, het viel tegen: onze papierenversieringen waren kapot geregend, onze geschilderde wereld uitgelopen en onze tent helemaal onder water. Na heel wat schop- en veegwerk zag het ‘podium’ er terug wat begaanbaar uit en een kwartier over tijd kon het feest dan starten. De kleuters openden het feest met een algemene reis rond de wereld. Daarna ging de lagere school verder. We begonnen in Suriname met een modeshow van de verschillende bevolkingsgroepen, hierna vlogen we naar Antarctica waar we twee paar pinguïns zagen dansen. Onze volgende tussenstop was Oceanië, hier zagen we een Kama Te en een dans op ‘Down Under’. Na de pauze kwam het vliegtuig aan in Azië waar er een Russische zitdans en een Chinese drakendans was. Daarna was Afrika een de beurt met een Afrikaanse dans en een jungledans. In Zuid-Amerika zagen we twee keer cowboys en indianen ronddansen. In Europa danste ABBA op Waterloo en als afsluiter deden zowel leerlingen als leerkrachten enthousiast mee met het Vliegerlied. Het was een topfeest, het Wereldfeest ga ik niet snel vergeten! Moe en voldaan kwamen we ’s avonds terug thuis, nog snel mijn valies maken gaan slapen. 

De volgende dag zaterdag vertrokken we dan naar Danta Bai, een rustig plekje aan de rivier met stroomversnellingen. Hier verbleven we tot maandag. Het was een heerlijk weekend van slapen, zwemmen en natuurlijk typisch Surinaams eten. Zon werd afgewisseld met regen, zonnen met zwemmen, luieren met stroomversnellingen. Het was een weekend om van te genieten.

Vandaag is het een dag van praktische zaken en morgen beginnen we al aan onze laatste uitstap: Raleighvallen. Daarna hebben we weekend en maandag is het al onze vertrekdag terug naar België. De tijd vliegt hier. Dus het is nu genieten van de laatste dingen!

Het ‘mooie’ leven zit er weer op

De vakantie loopt weer op zijn einde en de laatste week stage kan weer beginnen. Allereerst de vakantie. Wel ondanks het natte weer, hebben we toch een fijne vakantie gehad. Samen met Janna en haar bezoek maakte ik een stadswandeling door Paramaribo en een lange fietstocht naar Frederiksdorp. Beide dagen regende het fel, maar dit zorgde er wel voor dat de temperatuur ideaal was. De rest van de tijd was het vooral schoolwerk: eindwerk, bachelorproef, projectweek voorbereiden, uitwerken van de zorg, aandenken voor stageschool ontwerpen, prentenboeken klaar maken voor vertrek… We wisten dus altijd wel wat te doen! Vanaf morgen is het weer volop stage, namelijk projectweek. We gaan heel de week met heel de school werken rond de wereld. Elke klas krijgt een werelddeel en leert hierbij een dansje en knutselt iets typisch. Op het einde van de week is er dan een heus wereldfeest. Hierbij maakt de school een reis door de wereld waarbij de leerlingen per werelddeel tonen wat ze hebben gedaan. Ook de ouders zullen hier welkom zijn. Het wereldfeest is dan ook een soort van afscheidsfeest van de stagiaires want vrijdag is al onze laatste dag in O. S. Domburg! De rustige dagen zitten er dus bijna op, vanaf morgen is dit weer onze dagplanning:

5.45u     Veel te vroeg gaat de wekker

5.50u     Klaar maken voor school: lange broek of legging onder kleed/rok, ontbijten, eten voor tijdens de    pauze, zonnecrème en anti-muggencrème smeren, materiaal voor stage nemen…

6.30u     Vertrekken in de schemering met de fiets richting Waterkant

6.55u     Fietsen vastmaken met hangsloten en wachten op de bus, ondertussen is het al licht

7.00u     Vertrekken met de schoolbus, het vogeltje van de buschauffeur dat ons vriendelijk ‘goedemorgen’ fluit, de hobbeldebobbel weg waardoor je regelmatig enkele centimeters omhoog vliegt, soms nog een dutje meepikken

8.00u     Aankomen op school en vlaggenparade

8.10u     Begin van de lessen, voor ons betekent dat: zorg of lesgeven of voorbereiden of materiaal voor het school voorzien

9.30u     Eerste pauze, eten: bami, nasi, bakabana, friet… Ik hou het meestal bij een koek

9.45u     Weer lessen, weer zorg of lesgeven of voorbereiden of materiaal voor het school voorzien

11.15u  Tweede pauze: spelletjes spelen elke dag een ander leerjaar: 1, 2, 3, piano!, ballenroof, zakdoektussenstand, ninja, Chinese voetbal…

11.30u  Laatste reeks lessen: zorg of lesgeven of voorbereiden of materiaal voor het school voorzien

13.00u  Twee bellen van de schoolbel is het teken dat we naar huis mogen, in de schaduw van de mangoboom wachten op de schoolbus

13.05u Weer de lange rit naar huis, in slaap gewiegd worden van de hobbels en bobbels, loom worden van de hitte, de thermometer onderweg geeft nu meestal 32graden aan.

14.00u Aankomen aan de Waterkant, wandelen naar fiets en naar huis fietsen

14.30u Terug thuis, moe en veel te warm, eerst middageten en dan even bekomen

15.00-17.30u      Schoolwerk, stage voorbereiden, winkelen, wassen, opzoekwerk in internetcafé…

17.30u  Koken

18.00u Avondeten

19.00u  Afwassen

19.30u Het laatste afwerken wat je nog wil doen

21.00u Douche

21.30u Klaar maken voor de nacht

21.45u Slaapwel!

Dus stiekem ga ik de rustigheid van de vakantie toch wat missen… Maar onze projectweek wordt ongetwijfeld ook een heel boeiende week!

Vele groetjes vanuit Paramaribo!

Galibi in het kort

Zeker de moeite als je van grote schildpadden houdt.

Eitjes leggen ze ’s nachts bij hoog water. Per keer legt de schoepschildpad 110-130 eitjes.

Een schildpad gezien toen het licht was, dus een foto kunnen nemen. Als het donker was ging dit niet, je mocht niet flitsen.

Soorten die we zagen: lederschildpad (grootste zeeschildpad met zacht schild) en soepschildpad (grootste zeeschildpad met hard schild)

Charmes had het strand zeker en ook heel veel rust.

Hangmatten om in uit te rusten of te dutten.

Ideaal weer, wel verbrand jammer genoeg.

Lang opblijven om ’s nachts ook schildpadden te zoeken.

Droog blijven in de boot was moeilijk, het water spatte regelmatig over de rand.

Prachtige zonsopgang op het strand.

Aapjes in de zoo die over je heen klauteren.

Droog en los zand is nodig voor het nest dat de schildpadden graven voor de eieren.

Drie dolle dagen!

Even een kijkje nemen in Frans Guyana, viel wat tegen.

Natuur in overvloed, maar ook veel aangespoeld afval.

Korrels zand overal in je kleren.

In nette verstrikte lederschildpad lag dood op het strand, de gieren deden er zich te goed aan, jammer van zo’n pracht dier.

Jengelen op de gitaar, het is een toffe bende.

Kleine witte eitjes worden grote prachtige schildpadden.

Even batterijtjes opladen op een afgelegen strand.

Nooit meer vergeten!

Subh Holi, kaaimannen!

Dinsdag vierden we Holi Phagwa op school. We werden eerst verwend met Hindoestaanse gerechten die we uiteraard met onze handen aten. Hierna mocht het spelen beginnen. Al gauw was de speelplaats gehuld in een kleurrijke mist van al het poeder dat in het rond vloog. ‘Subh Holi!’ riepen de leerlingen als ze poeder naar je toe gooiden. Al snel zag iedereen er heel mooi uit, gekleurd van kop tot teen. Woensdag was het dan officieel Holi Phagwa e

n werd dit ook in de stad gevierd. Een heus festival boordevol poeder, verf, kleuren en muziek. Het was heel leuk geweest!  Jammer genoeg ging het poeder heel slecht van je af en hadden we na het douchen nog overal gekleurde vlekken. Gelukkig gingen we donderdag naar Overbridge waar we heel de dag konden zonnen en zwemmen. Al de gekleurde vlekken waren er op het einde van de dag afgeweekt. Zo’n rust dagje deed ook wel eens deugd! Vrijdag was het dan weer een speciale dag, we gingen kaaimannen spotten! Met de boot vaarden we naar een dorpje waar we in kleinere bootjes stapten waarmee we in de kreken gingen. Het was al weer heel snel donker (we zijn er nog steeds heel verrast door!) en al gauw zagen we niets meer. Gelukkig had onze ‘schipper’ een lamp op zijn hoofd en scheen hij daarmee over het water. In het schijnsel van het licht zag je soms een rode schittering, dit waren de ogen van de kaaimannen. En al snel hadden we de eerste kaaiman aan boord. Hij kreeg vakkundig een elastiekje rond zijn bek zodat hij niet kon bijten, zijn kleine tanden blonken toch gevaarlijk. De kaaimannen die we mochten vastnemen waren niet zo groot, ze waren nog maar enkele maanden oud. Het was wel speciaal om zo’n kaaiman vast te houden: hij hield zich heel stil, bekeek je toch wat agressief met die grote ogen en voelde vrij glad aan. Op de terugweg zagen we nog de ogen van een heel grote kaaiman, maar toen we dichterbij wilden gaan kijken, dook hij onder. Het was dus bij de ogen gebleven. Zoals je hoort was het weer een zeer geslaagde uitstap! Nu nog enkele dagen voor school werken en dan Galibi, onze volgende grote uitstap!

Brownsberg enzo

Vorige week was een drukke week. Dinsdag hadden we dan eindelijk onze Belgische dag op O.S. Domburg. Een dag waarbij elke klas kennis kon maken met drie verschillende provincies van België. Elke provincie had een hoek met een activiteit die bij de provincie paste. Met behulp van een doorschuifsysteem maakten de leerlingen dus een reis door België. Uiteindelijk werden alle provincies samen gebracht tot het hele België. Een zeer geslaagde dag!

Woensdag kwamen de studenten van Nieuw-Amsterdam een kijkje nemen in onze school en vrijdag gingen wij bij hun op bezoek. Aansluitend bij het schoolbezoek zijn we naar het openluchtmuseum van Nieuw-Amsterdam gegaan. Hier zagen we een stukje mooie natuur met waterlelies die tot 45kg kunnen dragen! Ook nog enkele gebouwen van vroeger: de kruitschuur, de gevangenis, een gezonken schip… Veel te vroeg moesten we al weer terug richting de school om de schoolbus te kunnen nemen.

En dan was het weer weekend, een weekend waar we al even naar uitkijken: het weekend naar Brownsberg! Zaterdagochtend kwam een bus ons ophalen, niet zo’n gammel busje dat je hier in de stad ziet, maar echt een stevige bus om U tegen te zeggen. En dat was ook nodig bleek later… Nadat we iedereen hadden opgepikt, de koelboxen hadden voorzien met ijs kon onze tocht echt beginnen. Na enkele uren rijden kwamen we aan bij een modderige, oranje zandweg met een grote pijl: Brownsberg. Nu begon de toch van 13km naar de top van de berg. Een uur zou het duren. Al hobbelend en slippend gingen we de berg op. De gapende afgronden kwamen soms gevaarlijk dichtbij. Met tegenliggers was het soms spannend want zo breed was de pad niet. Alles goed en wel tot we in een bocht plotseling niet meer voor of achteruit raakte, we zaten vast! Gelukkig niet aan een afgrond, maar nog steeds muurvast. De bus helde gevaarlijk over waardoor de chauffeur vroeg of we allemaal aan de linkerkant wilden gaan zitten of staan. Na enkele spannende minuten zijn we uit de bus gestapt om de schade te bekijken. En ja, de banden stonden tot halverwege in het slijk en de zijkant van de bus zat tegen de berm aangedrukt. Na overleg tussen de chauffeur en onze gids Sergio zijn we te voet verder gegaan. Na een stevige en vooral heel warme wandeling kwamen we op de Brownsberg aan. Het uitzicht was adembenemend! We keken uit over het Brokopondostuwmeer met zijn kleine groene eilandjes, prachtig om te zien! Na het middageten gingen we naar de eerste watervallen, eerste een mooie toch door de ‘jungle’ om dan aan te komen bij de Leo vallen. Een hoge, koude, maar mooie waterval. Terug boven op de berg werden we verrast door de gastheer met een vogelspin, deze namen de dappere en uiteindelijk ook de iets minder dappere onder ons graag op hun hand, arm of gezicht. Een unieke ervaring! Ons gezelschap is dit weekend ook uitgebreid met een baby neusbeer. Deze was op de berg gevonden zonder ouders. Hij werd goed verzorgd en we kregen de taak hem naar de zoo in Paramaribo te brengen waar hij een nieuw bestaan zou krijgen. We sloten de avond op een zeer gezellige en sfeervolle manier af.

 

Zondag werden we wakker en waren er al onmiddellijk brulapen in de buurt, roskleurige apen die door de bomen kruipen, toen maakten ze nog niet veel lawaai. Later op de dag zagen we nog een groep brulapen, al moet ik misschien beter zeggen ‘hoorden’ we nog een groep brulapen. De apen zijn niet zo heel groot, maar er komt heel wat geluid uit! Niet gedacht dat er zoveel lawaai uit zo’n kleine aap kon komen. Later zijn we nog naar de Irene vallen gewandeld. Onderweg kwamen we nog een bruine (gif)slang tegen. Deze waterval was heel anders dan de eerste, deze had verschillende delen waardoor het water iets zachter neerkwam. Na even te hebben genoten in het frisse water begonnen we aan onze zware klim terug de berg op. Zeer vermoeiend en de gladde boomwortels hielpen ook niet echt. Toen we allemaal wat oververhit waren, begon het gelukkig te regenen. De koude druppels waren meer dan welkom. Helemaal doorweekt kwamen we terug boven aan. Nog even van het uitzicht genoten en toen was het al weer tijd om naar huis terug te keren. We keerden de rust de rug toe, hadden nog een spannende, hobbelige, maar ook veilige tocht van de berg en na enkele uren kwamen we terug in het drukte van de stad. Moe en voldaan kropen we even later in bed.

Brownsberg, een weekend waar ik nog lang van ga genieten!

De vlindertuin

Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan de vlindertuin in Lelydorp, het was heel erg de moeite! Als eerst namen we een kijkje in een grote volière vol vlinder is alle kleuren en maten. Heel erg mooi om te zien! Hier zagen we ook een grote pad in een bloempot, leguanen en hagedisachtige beesten die toch een aanzienlijke grote hadden en mooie kleuren. Toen het belletje ging, vertrokken we met een gids op ‘boswandeling’ en langs de kwekerijen. In het bos zagen we veel verschillende planten en Kevin zag plots ook een luiaard. Hij hing rustig aan een tak tussen twee bomen in we zagen hem mooi hangen. Het was eigenlijk wel een heel groot dier, groter dan ik had verwacht. Dus het wachten is uiteindelijk toch beloond, we hebben eindelijk een luiaard gezien! Nu staat de tapir nog op mijn lijstje van speciale dieren die ik wil zien. Verder het bos door kwamen we aan de vlinderkwekerij. Hier werden enorm veel vlinders gekweekt grotendeels voor de export naar andere vlindertuinen over heel de wereld. Er werden ook landschildpadden en tijgerpythons gekweekt. En ook ratten, maar die dienden als voedsel voor de pythons. De vlindertuin was dus heel erg de moeite. Ik heb genoten! Terug in de stad hebben we aan de waterkant nog bakabana gegeten en daarna richting Chi Min een Chinees restaurant dat door verschillende juffen van de stagescholen werd aangeraden. We hebben er heel lekker gegeten. Daarna moe, maar voldaan terug naar huis. Het was weer een leuke dag geweest! 

Vandaag begon onze dag iets minder: geen elektriciteit en geen water! Dan pas besef je pas hoe nodig je het hebt! Blijkbaar zijn er vandaag werken die tot 15u duren en is dat omgeroepen geweest. Wij hadden dit dus niet gehoord en hadden ons er helemaal niet op voorzien. Maar we behelpen ons wel! 
Je ziet dus maar alles gaat hier rustig ons gangetje en we genieten van elk moment! Veel groetjes uit het warme Paramaribo! 

Varen naar de toekomst

Het is weer even geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. Maar hier weer een blogbericht. De stage in O.S Domburg verloopt goed. De zorgleerlingen lijken heel blij met de extra hulp die we hen bieden. We maken leuk en educatief materiaal, we spelen met de leerlingen spelletjes tijdens de tweede pauze en sinds deze week ben ik ook met twee leerlingen gestart met het oefenen op lezen, hierbij komen mijn vele prentenboeken heel erg van pas. 

Nu is het weekend en kunnen we ook even aan andere dingen dan school denken. Zo zijn we zaterdag dolfijnen gaan kijken. Een hele belevenis! We werden om 9u aan de boot verwacht, deze bracht ons naar de dolfijnen. Na even varen hadden we er al gevonden. De dolfijnen zwommen achter enkele vissersbootjes aan om zo vis te vangen. Ze kwamen regelmatig even boven water zodat we hun rugvin, staart en af en toe hun hoofd konden bewonderen. Het was heel mooi om te zien. Het was wel moeilijk om er goede foto’s van te maken omdat ze maar heel even kwamen piepen. Maar ze waren een streling voor het oog, dat kan ik je wel verzekeren! Toen de dolfijnen terug richting zee gingen, zetten de schipper ons af op een lange zandbank met enkele primitieve huisjes met de woorden: Ik kom jullie om 13u oppikken. Drie uur gestrand op iets wat op een eiland leek. Gelukkig waren we op het water voorzien en doken enkele van ons even in het water. Het weer was jammer genoeg niet schitterend dus lang hebben we niet gezwommen. Toen we alles zo wat hadden gezien, hebben we de rest van de tijd lekker lui op de handdoek gelegen, genieten van de zon die af en toe door de wolken heen kwam.  Blijkbaar toch meer dan ik dacht als ik mijn rode vel nu moet geloven... Tijdens de boottocht terug naar het vaste land begon het te regen en het is eigenlijk niet meer gestopt. Maar het was een leuke en geslaagde uitstap, hier mogen er nog meer van komen! En dat zal waarschijnlijk ook wel want er staat nog heel wat op de planning voor we terug richting België vertrekken. Zo gaan we op de stageschool nog een Belgische dag organiseren, ook de week na de Paasvakantie wordt door ons in elkaar gestoken: een projectweek over de verschillende talenten. Voor de rest ga ik op school nog veel lessen geven met prentenboeken en uiteraard ook de zorgwerking draaiende houden. Maar ook onze vrije dagen zijn al goed volgeboekt. Zo gaan we nog naar Brownsberg,  Galibi, kaaimannen spotten, enkele dagen naar het binnenland en tot slot de Raleighvallen. Nog heel wat dat we moeten doen dus! Maar ik heb er al super veel zin in! Het Surinaamse avontuur gaat verder. Veel warme groeten!

Wist je dat...

… toeteren met de auto veel verschillende betekenissen heeft? Opgepast, aandacht vragen, ik ga voorbij steken…

… er af en toe twee ara’s boven onze huisjes vliegen?

… ons dak al even niet meer heeft gelekt?

… de koeien en geiten hier aan een touw aan de kant van de weg staan grazen en geen wei hebben?

…  niemand op de bus weet hoeveel hij eigenlijk exact moet betalen?

… het gsm-netwerk tussen België en Suriname vaak een vertraging heeft van een paar dagen?

… er luiaards in Domburg zijn, maar we er voorlopig nog geen hebben gezien?

… de eerste maand er al op zit?

… er waarschijnlijk een muisje in mijn kast woont?

… we de warmte al verrassend goed kunnen verdragen?

… we zaterdag alweer naar een feest mogen, een Javaans verjaardagsfeest deze keer?

… we vandaag zelfgemaakte lasagne gaan eten?

… de leerlingen van O. S. Domburg ‘1, 2, 3 piano’ een heel leuk spel vinden?

… het vaak in het weekend regent en in de week goed weer is?

… het vandaag 32graden was met een gevoelstemperatuur van 37graden?

… ‘De Ware Tijd’ de krant is die elke Surinamer leest?

… mijn doos eindelijk is aangekomen?

… een blogbericht schrijven verdacht moeilijk is?

Feestweekend

Zaterdag zijn we naar de colakreek geweest. Een kreek die de kleur heeft van cola. Het was over het algemeen goed weer, we hebben kunnen zwemmen en luieren in de zon. Hier ook enkele foto’s van het Hindoestaans geboortefeest en trouwfeest. Het is toch heel anders dan bij ons zo’n feest. Een heel belevenis en ik ben blij dat ik het heb mogen meemaken. We kregen van een juf van onze stageschool ook allemaal feestkleren die we mochten lenen voor het huwelijk. We zagen er allemaal heel mooi uit allemaal. Het was een leuk, maar vermoeiend weekend, gelukkig is het vandaag een Surinaamse feestdag en kunnen we wat bekomen!

Dag 20

We zijn hier ondertussen als 20 dagen. Maandag mochten we na het school bij een juf van de school verblijven. We aten er Hindoestaans, uiteraard met onze handen zoals het geloof voorschrijft. We maakten ook een tochtje door de wijk van Domburg. Hier zagen we een ananasplant, papajabomen, kokosbomen, bananenbomen… Prachtige natuur! Enkel de grote hoeveelheid afval ontsierde al deze schoonheid. De mensen van hier lijken weinig om hun natuur te geven. ’s Avonds was er een ouderavond waarbij het ministerie van onderwijs informatie kwam geven over ouderbetrokkenheid. Best wel interessant om te horen. Men wil ouders meer aanzetten om met hun kinderen te communiceren en mee te leven met wat er op school allemaal gebeurd. Een knap initiatief. Voor de rest was het een rustige week. Dit weekend staat al helemaal vol gepland: zaterdag gaan we naar de Colakreek en zondag mogen we naar een Hindoestaans feest van een kind en een huwelijksfeest. Het feest voor het kind lijkt op de doop die we kennen bij de Christenen alleen wordt er bij dit kind het haar helemaal afgeschoren zodat het daarna terug nieuw kan gaan groeien. ’s Avonds is dan het huwelijksfeest. Het is van de dochter van de nicht van de man van de knutseljuf van onze school, een hele boterham als je dat zo leest, dus we hebben ook helemaal geen idee wie het is. Maar het is wel heel leuk dat we uitgenodigd zijn en zo ook een stukje van de Surinaamse cultuur kunnen proeven. De zorgwerking op school gaat goed. De leerlingen lijken heel blij te zijn met de hulp die we hen aanbieden.  ‘De kop is eraf’, de beginsituatie bepaald en vanaf volgende week kunnen we er echt doelgericht invliegen!

Ik hou jullie op de hoogte van al onze avonturen hier in Suriname!

Brokopondostuwmeer

Vandaag zijn we met het schoolhoofd op uitstap geweest. Om half 10 kwamen ze ons met het busje ophalen en reden we richting Domburg. Toen we iedereen hadden opgepikt die mee ging reden we verder in de regen richting het grootste meer van Suriname. We kwamen eerst aan bij en reusachtige stuwdam, zeer indrukwekkend, maar wat er echter lag, was nog indrukwekkender. Het Brokopondomeer strekte zicht uit zo ver we konden kijken. Jammer dat het weer niet goed was zodat we niet heel ver konden kijken, maar ondanks de beperking was het een prachtig uitzicht. Hierna reden we verder naar een strand aan de Surinamerivier. In het afgezette deel van de rivier hebben we ons kunnen verfrissen. Zwemmen in de regen en in de stroming, was een leuke, maar ook koude ervaring. De eerste keer dat ik hier in Suriname ben dat ik koud had. Ondertussen werden we door onze gastheer en –vrouw verwend met een typisch Surinaamse maaltijd: rijst met een soort bonen, gerookte kip, kokosmelk en een smaakspecie. We hebben onze buiken goed kunnen vullen. Moe en voldaan keerden we daarna terug richting Paramaribo. Het was weer een zeer geslaagde dag!

Stage in Domburg

Het is weer even geleden sinds de laatste blog, dus hier meer wat nieuws uit het verre Suriname. We hebben een hele zondvloed meegemaakt maandagochtend. Net die ochtend moesten we weer eens met de fiets naar de schoolbus. We stapten de straat op en stonden al meteen tot onze enkels in het water. Hoe verder we de wijk in reden, hoe meer onze fiets verdween in het ruime sop en hoe minder de weg zichtbaar was. Goed doorweekt en met fris gewassen voeten kwamen we aan bij de bus. De busrit was wegens de wateroverlast iets langer dan anders. Ook wij namen vandaag de boot, zo leek het althans, aangezien de bus door een ondergelopen straat moest waden. We hebben ondertussen al beslist wat Michelle, Kevin en ik in de school van Domburg gaan doen. Tijdens onze observaties hebben we gemerkt dat er heel wat leerlingen niet altijd goed kunnen mee volgen tijdens de lessen. We gaan voor onze stage een zorgwerking opstarten. Dit houdt in dat we tijdens de lessen wiskunde en taal van elke klas enkele leerlingen uit de klas nemen en deze dan extra uitleg geven. Op deze manier hopen we de leerlingen op een hoger niveau te brengen zodat ze beter kunnen mee volgen tijdens de lessen. Ik denk dat het een hele uitdaging gaat worden, maar ik heb er al enorm veel zin in. Op deze manier kunnen we de leerlingen al beter leren kennen om er later in de stage aan les te geven. Voor de rest gaat alles gaat alles hier zijn gangetje. Vandaag zijn we gaan zwemmen. De verfrissing was meer dan welkom. Het koele water deed heel erg deugd. Iets dat we zeker nog eens gaan doen!

Heel warme groeten!

Weer een berichtje

Gisteren zijn we naar de Zoo geweest. Het viel een beetje tegen, we hadden er wat meer van verwacht. Voor de rest was het een rustig weekend.

Vandaag weer een dag school. Om kwart voor 6 ging de wekker al weer en om 6.20u zaten Michelle, Kevin en ik al op de fiets richting de schoolbus. We kwamen weer een kwartier te vroeg aan, dus morgen mogen we wat langer slapen zodat we niet weer te vroeg aan de bus staan. Om zeven uur vertrok de schoolbus dan eindelijk richting Domburg. Na een dik uur hobbelen en bobbelen, kwamen we aan in O.S. Domburg. De vlaggenparade was al gedaan, want de bus was zo'n tien minuten te laat. Onmiddellijk vroeg het schoolhoofd of we in het vierde leerjaar wilden gaan helpen. Kevin in de ene klas en Michelle en ik in de andere klas. We begonnen met een circuitsysteem, hierbij moeten wij de hoek 'spelen' inkleden. Buiten speelden we met telkens 4-5 leerlingen spelletjes van Suriname en van bij ons. '1, 2, 3 piano' viel enorm in de smaak bij de kinderen! Moe en voldaan keerden de groepen telkens terug naar de klas. Hierna volgden nog een les geschiedenis en natuurkunde door de klasleerkracht. Het laatste uur gaf de leerkracht aan Michelle en mij om vrij in te vullen. Na 'Een walvis met een zwemvest aan', dirigentje en levende memory zat de schooldag er weer op. Vanaf morgen gaan we waarschijnlijk afspraken maken met leerkrachten waar en wanneer we gaan mogen inspringen in de verschillende klassen. Ik heb echt al zin om hier les te beginnen geven.

Veel groetjes en tot de volgende!

De eerste week vloog voorbij!

Nu zitten we al bijna een week hier in Suriname en het vliegt voorbij. We vinden ondertussen onze weg al wel in Paramaribo en onze stagescholen hebben we al goed kunnen bekijken. Het onderwijs hier verschilt toch heel erg met dat van bij ons. Hier moeten de leerlingen altijd dingen noteren in hun schrijfschrift, dit aan de hand van een opgavenboek of vragen op het bord. De leerkracht geeft weinig tot geen instructies, dus de leerlingen moeten heel zelfstandig werken. Is toch wel een hele aanpassing als je bekijkt wat wij allemaal in Belgie doen met de leerlingen. Het verschil komt natuurlijk ook door het gebrek aan materiaal. Ik heb al wel veel zin om in Domburg voor de klas te staan en hen kennis te laten maken met onze onderwijsstijl. Gisteren was het in Domburg carnavalsfeest. Hierbij waren alle leerlingen verkleed en liepen ze in een stoet door Domburg. Het was leuk om al die blije kindergezichten te zien. Ze vonden het allemaal heel fijn. Nu is het weekend en op onze planning staat: een bezoek aan de zoo van Paramaribo en een lekker verfrissend zwembad zoeken. In welke volgorde gaan we nog moeten bekijken met het weer, al regent het nu al veel minder dan in het begin van de week. We genieten hier dus heel erg!

Veel groetjes vanuit Paramaribo!

5 februari en 6 februari

5 februari 

Met de fiets naar de vreemdelingendienst. Onderweg een paar minuutjes in de regen gereden, maar we waren toch tot op de huid doorweekt. Druipend van de regen kwamen we aan bij de vreemdelingendienst, terwijl we allemaal aan het uitlekken en opdrogen waren kregen we een nieuwe stempel in onze reispas, nu zijn we helemaal in orde. De vruchten van hier hebben we ook getest: kokosnoot en een vrucht die op litchi lijkt, allebei heel lekker, gaan we zeker nog eens kopen.


6 februari

Vandaag voor de eerste keer naar de stageschool geweest. We hebben al kennis gemaakt met alle klassen. Het ziet er heel leuk uit. Morgen onze eerste observatiedag. Ik heb heel benieuwd! Voor de rest hebben we vandaag een rustige dag gehouden. We hebben ondertussen al een huisdier: Arthur de gekko. Deze ochtend liet hij zich voor het eerst zien in onze toiletruimte. Na veel gegil en geroep waarbij Arthur rustig bleef zitten, hebben we hem toch in een glas gekregen om hem zo naar de tuin te vervoeren, zijn nieuwe verblijfplaats. Al onze andere huisdieren, genaamd de muggen, vind ik niet de moeite om zo eervol te vermelden. Al gaan we daar nog heel veel van horen.

Meer nieuws volgt later.
Zonnige groetjes!

Warm, warmer, warmst

We zitten ondertussen al enkele dagen in Paramaribo onze nieuwe thuis. Het is hier heel warm, gelukkig hebben we in ons huisje genoeg afkoelmogelijkheden: airco’s op de slaapkamers, piepende ventilator in de woonkamer en een douche met uitsluitend koud water. Maar ondanks al deze dingen, is het vaak nog wel heel warm!

Al de praktische zaken zijn bijna rond en we beginnen meer en meer onze weg te vinden hier in Suriname. Gisteren zijn we fietsen gaan huren. Heel handig, nu kunnen we ons veel sneller verplaatsen, het enige nadeel: links rijden. Heel moeilijk, constant opletten dat je op de juiste manier afdraait, aan de juiste kant rijdt… Een hele belevenis!

Vandaag gaan we nog naar de vreemdelingen dienst en dan zijn bijna alle dingen in orde. Morgen gaan we dan naar onze stageschool om kennis te maken. Ik ben heel benieuwd hoe de school er gaat uit zien, hoe men lesgeeft, welke middelen ze hebben… Kortom onderwijs in Suriname, vanaf morgen ga ik heb beter leren kennen!

Ik hou jullie op de hoogte.

Veel groetjes uit Suriname!

4, 3, 2, 1... en we zijn weg

De laatste dagen hier in het koude België doen me steeds meer en meer verlangen naar de tropische temperaturen waar ik vanaf zaterdag van mag genieten. Mijn koffer smeekt al bijna om nu eindelijk te worden ingepakt. Het komt steeds dichter en dichter, het avontuur kan bijna beginnen! Maar nu begin ik toch ook te beseffen wat ik allemaal ga moeten missen: familie, vrienden... Maar ook kleine dingen zoals mijn eigen bed, het uitzicht vanuit mijn raam...

De stress en spanning zitten nu al goed in mijn lijf, maar dat is gezonde stress. Ik kijk er enorm naar uit om zaterdag eindelijk het vliegtuig in te stappen en aan het drie maanden durende avontuur te beginnen. Eindelijk te weten hoe ze in Suriname onderwijs zien. Wat ik voor de leerlingen daar kan betekenen. Hoe ik als leerkracht maar ook als persoon zal groeien. Wat ik van deze ervaring ga opsteken... Zoveel vragen, die weldra beantwoord gaan worden.

Nu duurt het niet lang meer. Suriname, tot binnenkort!

14 dagen, aftellen...

Over precies twee weken ben ik al enkele uurtjes aan het vliegen richting Paramaribo, mijn verblijfplaats voor de komende drie maanden. Dus nu komt het al echt heel dichtbij!

Ik heb net drie dagen stage afgerond en nu zit ik al weer met mijn neus in de boeken, de examens staan voor de deur... Het gaat al weer veel te snel tijd zijn om te vertrekken. Ik heb het gevoel dat ik nog honderd dingen in orde moet maken voor ik kan vertrekken. Maar ik heb er precies geen tijd voor, druk druk druk...

Maar ondanks al de drukte, kriebelt het toch al wel wat om eindelijk te mogen vertrekken. Na heel veel voorbereidingswerk, stress, zweet en tranen richting Suriname vliegen, een heel nieuw avontuur tegemoet. Drie maanden les geven in Domburg, gaat toch een aanpassing zijn. Blijkbaar zijn er heel weinig middelen zoals werkschriften, papieren... Ik ben al wel zeer benieuwd hoe dat gaat gaan, maar ik heb er ook veel zin in!

Veel groetjes!

Nog één maand!

Over precies een maand hang ik al in de lucht onderweg naar de zon. Het begint nu dus echt op te korten!
Maar natuurlijk moeten er nog enkele zaken gebeuren voor ik kan vertrekken. Morgen gaan mijn medestudenten en ik nog eens naar Brussel, dit keer om ons visum aan te vragen. Het aanvraagformulier is ondertussen ingevuld, nog wat pasfoto's en documenten zoeken en dan morgen weer een paar uur de trein op.

Enkele dagen geleden het ik ook eens een lijst gemaakt met wat ik allemaal ga moeten meenemen naar Suriname. En ik vrees nu al dat mijn koffer veel te klein gaat zijn. Materiaal voor 3 maanden reduceren tot 20kg bagage, ik ben benieuwd hoe dat gaat lukken! Maar dat zijn zorgen voor over een paar weken. Nu moet ik me nog even focussen op de berg schoolwerk die ik heb.

Maar het aftellen kan al beginnen, nog 31 dagen en we zijn vertrokken.

Groetjes!